Yazıma yaşanmış bir askerlik hatırası ile başlamak istiyorum. 1965 yılı, Konya Karapınar'a yaya olarak beş saatlik uzaklıktaki Kesmez köyünden Fevzi askere giderken geride babasını, eşini ve bir iki de davarı bırakmıştı. Fevzi askerde iken gelen mektuptan babasının beş aylık hapis cezası aldığını öğrenir. Fevzi endişeye kapılır, eğer babası hapishaneye girerse köydeki anlaşmazlık içinde oldukları ailelerin eşini köyden sürmelerinden ve zarar vermelerinden korkar. Cesaretini toplayarak bu endişe ve korkusunu teğmeni Fahri Görgülü'ye anlatır ve derki  “Asteğmenim Bunun çaresi yok mu­? Kanunun kestiği parmak acımaz ama acaba babamı ben teskere aldıktan sonra hapis etseler olmaz mı?” Görev yaptığı yerlerde yıllardır insanların dertleri ile uğraşan Anadolu insanının kimsesizliğini, çaresizliğini ve dertlerini çok iyi bilen Fahri Görgülü, meslektaşı Karapınar Kaymakamına bir mektup yazarak er Fevzi’nin endişelerini anlatarak isteğini iletir. Fevzi’yi de izinli olarak köyüne gönderir. Bir müddet sonra izinden dönen Fevzi, teğmeni Fahri Görgülü karşısına gelerek selam verir. Mutluluğu parıldayan gözlerinden okunmaktadır. Devleti onun namusunu korumuş ve babasının hapse girmesi kanun yoluyla Fevzi’nin teskeresinin sonuna bırakılmıştır. Karapınar Kaymakamı ve savcısı da Fevzi’nin ailesinin düşmanlarını takip altında tutuyorlardı. Fevzi bu iyiliklerin yapılmasını sağlayan teğmenine gelirken yanında bir çift yün çorap getirmişti. Ama teğmeni Fahri Görgülü “Olmaz Fevzi, senin gibi sıkıntısı olan vatandaşın derdine çözmek benim mesleğimin gereği. Hem yapılan bir iyiliğin karşılığı alınırsa onun değeri olur mu ?” diyerek hediyeyi kabul emiyordu. Ama er Fevzi de direterek “Yok komutanım, karşılık değil bu, derdime çare ol­dun. Gönlümden kopan bu armağanı kabul et. Yoksulum, bu kadarını yapabildim. Ne olur bu çorapları al. Beni geri çevirme, elimden gelseydi, dünya benim olsaydı, sana dünyayı verirdim.” Der. Çaresiz kalan Teğmen Fahri Görgülü çorapları alır. Oysa er Fevzi’nin kendi ayağında yün çorap yoktur. Ancak yıllardır onun derdiyle ilgilenen bir insanı, ilk defa tanımanın sevinci içindedir. Demişti ya; “Dünya onun olsaydı, teğme­nine dünyayı bile verecekti.” Teğmen Fahri Görgülü çorapların üzerine düşen iki damla gözyaşını silerek, yün çorapları Türkçeyi asker ocağında öğrenen askeri Şemsettin'e ve­rir. Mustafakemalpaşa’nın yetiştirdiği ilk Vali ve Emniyet Genel Müdürü olan Fahri Görgülü, 10 Aralık 1935 tarihinde Mustafakemalpaşa’nın Çeltikçi mahallesinde doğdu. Annesi Nazife hanımı çok küçük ya­şta iken kaybetti. Babası lise mezunu işadamı Mustafa Görgülü'den evde okuma yazma öğrenip Çeltikçi ilkokuluna ikinci sınıftan başladı. Üçüncü sınıftan itibaren Koşuboğazı ilkokuluna giderek ilkokulu bitirdi. Yaz tatillerinde de Kuran-ı Kerim'i hatmetti. Mustafakemalpaşa Ortaokulunu bitirdikten sonra gittiği İstanbul Haydarpaşa Lisesinden 1955 yılında mezun oldu. Üniversite eğitimine İstanbul Edebiyat Fakültesi Fransızca bölümünde başladı. Burada bir yıl okuduktan sonra tekrar sınava girerek kazandığı Siyasal Bilgiler Fakültesi’nden 1960 yılında mezun oldu. 29 Ağustos 1960'da Bursa Maiyet Memurluğu görevine başladı.  Keles, Kulu, Karacabey Kaymakam vekillikleri yaparak stajını tamamladı. 1962 yılında 37. Dönem Kaymakamlık Kursunu bitirip Kaymakam olarak atandı. 1963 yılından itibaren Şabanözü ve Saruhanlı Kaymakamlıkları yaptı.1964 yılında 28 yaşında iken evlendi. Ulaştırma Yedek Teğmen rütbesiyle 1964-1966 yılları arasında asker­lik görevini yaptı. 1966 yılından itibaren sırasıyla Muradiye, Hamur, Arpaçay, Mersin, Anamur ve Milas Kaymakamlıkları yaptı. Kaymakamlık yaptığı yıllar içindeki çalışmaları nedeni ile çok sayıda ödül aldı. Anamur Belediye Meclisince kendisine fahri hemşerilik ve bir caddeye ismi verildi. 1976 İçişleri Bakanlığı Özlük İşleri Genel Müdürlüğüne atandı. Aynı yıl Ortadoğu Amme İdaresi Ens­titüsü yönetim kurulunda da görevlendirildi. 1977 yılında İçişleri Bakanlığı Müsteşar Yardımcısı oldu. 12 Eylül 1980 tarihinde İçişleri Bakanlığı Müsteşarlığına getirildi. 8 Aralık 1980 tarihinde İçişleri Bakanı Korgeneral Selahattin Çetiner ile birlikte Mustafakemalpaşa’yı ziyaret etti.  

Emniyet Genel Müdürlüğü olduğu dönemde Fahri Görgülü

Mustafakemalpaşa’da Tütün Tarihi ve Kolcu Nuri Bey Mustafakemalpaşa’da Tütün Tarihi ve Kolcu Nuri Bey
  1980 yılında 4 ay süre ile Kocaeli Valiliği yaptı. Vali kadrosundan Emniyet Genel Müdürü oldu. 2 Ocak 1981 ile 19 Nisan 1984 tarihleri arasında Emniyet Genel Müdürü olarak görev yaptı. Bu süreçte Mustafakemalpaşa Emniyet Amirliği Binasının yapılmasında önemli desteği ve katkısı oldu. Mustafakemalpaşa Emniyet Amirliği Binasının inşaatı 1985 yılında tamamlanarak hizmete girdi. Daha sonra Ordu Valiliğine atandı ise de bir süre dinlenmek için affını isteyerek ederek Merkez Valisi oldu. 1985 Mayıs ayında Valilik görevinden emekli oldu.  

Fahri Görgülü’nün yazdığı Yunan İşgalinde Kirmasti (Mustafakemalpaşa) Kitabının kapağı

Fahri Görgülü yöneticilik yanında kültürel çalışmalara önem verdi. Dört eser yayınlandı. Bu eserlerden ikisi Türk Milli Mücadele tarihimizle diğer ikisi ise Mülki İdare ders kitabıdır. Bu kitaplardan Mustafakemalpaşa tarihi ile ilgili olan kitabı, 1960 yılının Ekim ayında 98 sayfa olarak Ataeli Basımevi tarafından basılan “Yunan İşgalinde Kirmasti (Mustafakemalpaşa)” dir. Emekliliğinde İngilte­re'de merkezli bir şirketinin umumi vekili ve bazı şirketlerinin yönetim kurulu başkan vekili olarak görev yaptı. İlçesi Mustafakemalpaşa’yı hiçbir zaman unutmadı. 6 Mayıs 1994 tarihinde Bursa Dilmen Otelinde yapılan Mustafakemalpaşa’lılar gecesine katılarak gecede hemşerileri ile tekrar bir araya gelme imkânı bulmuştu. Evli ve iki çocuk babası olan Fahri Görgülü, 7 Nisan 2005 de kalp krizi geçirdi. 19 gün Ankara’daki bir Tıp Merkezi’nde tedavi görmesine rağmen 26 Nisan 2005 tarihinde 70 yaşında vefat etti. 28 Nisan 2005 tarihinde İstanbul’da toprağa verildi. Mustafakemalpaşa’nın yetiştirdiği önemli değerlerden birisi olan Fahri Görgülü’yü hayırla anıyorum. Halit ERSÖZ
Editör: Haber Merkezi