Tezgah Başında Geçen Ömür

Merhaba Ayhan Bey. Sizi tanıyabilir miyiz? Merhaba Ben Ayhan Ökçel. 15 Ekim 1961 Hamzabey Mahallesi doğumluyum.  İlkokul mezunuyum. 1983 yılında evlendim. 3 çocuğum ve 3 torunum var. Çalışma hayatınız nasıl başladı? Ailem çiftçiydi. Ben çiftçiliği sevmediğimden dolayı evinizin karşısında Tüfekçi Adem Özkan yeni bir dükkan açmıştı. Daha ilkokulu bitirmeden önce onun yanında çırak olarak çalışmaya başladım. Askere kadar onun yanında çalışarak mesleği öğrendim. Askerden dönüşte ise ortak olarak çalışmaya devam ettim. 1984 yılında kendi yerimi açtım. 1987 yılında da şu andaki binayı yaparak burada çalışmaya başladım. O tarihten beri de aynı yerimde hizmet vermeye devam ediyorum. Çiftçi bir aileden gelirken neden başka bir alana yöneldiniz? Babam Ahmet Önçel çiftçiliğin yanı sıra pazarcılık da yapıyordu. Çiftçiliği sevmediğim için ona yardım ettim ama bu alanda bir çalışma hayalim hiç olmadı. Hem dedem hem de babam bu durumu bildiğinden dolayı beni meslek sahibi yapmak için bu alana yönelttiler. Çocuklarınızın mesleğinize bakışı nasıl? İlgi duyuyorlar mı? Çocuklarımın her biri meslek sahibi oldu. Her biri mesleğini seviyor ve durumlarından memnunlar. Benim mesleğimden de anlıyorlar ama devam ettireceklerini sanmıyorum. Sadece Mustafakemalpaşa değil, civar bölgelerden çok fazla kişi sizi tercih ediyor. Bunu nasıl sağladınız? 1987 yılından beri yeni yerimde hizmet veriyorum. Mesleğini seversen başarılı olabilirsin. Ne yazık ki artık dürüst çalışan kalmadı. Ben mesleğimi çok seviyorum. 12 sene önce emekli oldum ancak mesleğe olan sevgimle ilk günkü dürüstlüğüm ve heyecanla tezgahın başındayım. Cumartesi ve Pazar günlerinde, dükkanım evimin altında olduğundan dolayı burada işlerime devam edebiliyorum. Yetişen çırak ne yazık ki yok. Mesleği öğretmek istiyorum. Ancak gençler bu mesleğe ilgi duymuyor. Aslında maddi ve manevi olarak tatmin edici bir meslek. İş dışında neler yapıyorsunuz? Hayatımda çalışmaya hep devam ettim. Tatil yapmadım diyebilirim. 1 defa hac için 1 defa da umre için işimden ayrıldım. Bunun dışında hep çalıştım.  Avcılık merakım vardı. Şartlar ağırlaşınca 2002’de avcılığı bıraktım. 1982 yılına kadar futbol oynadım. Fanatikliğim yok ancak futbolu seviyorum Sanayispor, Esnafspor gibi pek çok amatör takımda oynadım. Şu anda da futbolu takip ediyorum ve maçları izliyorum. Bir de kuş merakım var. Güvercin beslerken kuşların kaçması, başka kafeslere girmesi üzerine pek çok sorun yaşanınca kanarya beslemeye başladım. 1984’ten beri kanarya besliyorum ve 90’a yakın kanaryam var. Evimin üstünde özel bir oda yaptım. Akşamları mesai bitiminde mutlaka onlara uğruyorum, onları izliyorum. Günün stresini atıyorum, bana çok iyi geliyor. Uzun bir meslek hayatınız var. Bu süre içerisinde herhangi bir kaza yaşadınız mı? Çok şükür bugüne kadar bir kaza yaşamadım. Ancak dükkanda küçük bir tehlike atlattık. Namaz için dükkandan ayrıldıktan sonra çıraklar tezgah üzerinde duran benzine dikkat etmeden çakmak çakmışlar. Tabi kısa sürede yangın çıkmış. Ancak komşu esnafların yardımı ile yangın büyümeden söndürülmüş. Hiç bıraksam dediğiniz bir an oldu mu? Bıraksam dediğim zaman hiç olmadı. Mesleğimi sevdiğim için severek yapıyorum ve hiç zor gelmiyor. Evlatlarıma da hep bunu nasihat ettim. Hangi işi yaparsanız yapın, severek yapın dedim.  Kendimi her zaman dükkanıma gelen müşterinin yerine koyuyorum. Bir iş için fiyat belirlerken, hizmet sunarken bu şekilde davranıyorum. Şu anda da bırakmak gibi bir düşüncem yok. Sağlığım el verdiği sürece tezgah başında çalışmaya devam edeceğim. Ayhan Bey, paylaşımlarınız için çok teşekkür ediyoruz. Paşada ailesine ben de teşekkür ederim.