Tıpta Bayram, Tıp Bayramı

İbn-i Sina

  Günümüzden yaklaşık iki asır önce (14 Mart 1827 tarihinde) 30.Osmanlı padişahı II.Mahmut döneminde, hekimbaşı Mustafa Behçet’in  büyük katkılarıyla Tıphane-i Amire ve Cerrahhane-i Amire kurulur. İstanbul Şehzadebaşı semtindeki Tulumbacılar konağında açılan bu kurumlar, ülkemizde modern tıp eğitiminin başlangıcı sayılır. ‘’14 Mart Tıp Bayramı’’ olarak ilk kez bu açılıştan esinlenerek 14 Mart 1919 tarihinde kutlanır. O günlerde İstanbul işgal altındadır. Tıp öğrencileri, arkadaşları Hikmet Baran’ın öncülüğünde bir araya gelmişler ve İstanbul’un işgalini protesto etmişlerdir. Kurtuluş Savaşı sırasında da bir çok hekim ve tıp öğrencisi eğitimini yarıda bırakarak cephelere koşmuş, yaralı veya hasta bir çok askerimizi tedavi etmiş, kurtarmışlardır. Ülkemizin işgallerden kurtulması ve bağımsızlığı yolunda yaralanmışlar, gazi ve şehit olmuşlardır. Cumhuriyet döneminde de devam eden 14 Mart kutlamaları yaklaşık 100 yıldır sürmekte ve hekimler yılda bir gün de olsa gündem olmaktadırlar. Ancak ‘’tıpta bayram’’ 14 Martlarla anlatılamaz, sınırlanamaz, tanımlanamaz.   Öğrenci tıp fakültesine girdiği gün tıpta bayramdır. Komşu teyzeler bile kutlama ziyaretine gelir. ‘’Evladımız’’ doktor olacak, bütün mahallenin hastalarına bakacaktır. Diploma günü tıpta bayramdır. Çalışmaya başlanacak, para ve itibar kazanılacaktır. Sınıf atlanacak, sosyal statü değişecektir. Atanma, mecburi hizmet, ihtisas, düğün, dernek, cemiyet hepsi birer bayram gibidir. Ama tıpta asıl bayram, hekimin baktığı her hastanın iyileştiği gündür. Sağlıklı doğan her bebek, operatörün başarılı geçen her ameliyatı bir bayramdır, tıp mensupları için. Hekimlerin hastaları, hastaların ve yakınlarının hekimleri anladığı zamandır tıpta bayram. Virüslerin tozu dumana kattığı bir ortamda bile, karşılıklı anlayışın ve hoşgörünün belirleyici olduğu günlerdir… İnsanın insana, komşunun komşuya, hastanın hekime sarılabildiği sevginin, saygının, dayanışmanın günleri, ayları ve yıllarıdır bayram…   Dr. Murat Çubukçu